برای پاسخ به این سوال که آیا زیبایی انسانی خاصی وجود دارد یا خیر، پروژه تحقیقاتی سه دیدگاه ممکن را در مورد زیبایی انسان در نظر می گیرد: نظریه بدن محور، دوگانه گرایی و یک نظریه اکسپرسیونیستی شخصیت. بر اساس یک نظریه بدن محور، زیبایی یک فرد تنها به ظاهر فیزیکی او بستگی دارد. پژوهش تجربی در مورد جذابیت فرض می‌کند که فردی از نظر جسمی زیباست در صورتی که از نظر فیزیکی جذابیت بالایی داشته باشد. و جذابیت فیزیکی را می توان بر اساس ویژگی های عینی جذابیت توضیح داد. بر اساس یک نظریه دوگانه، زیبایی انسان نه تنها زیبایی ظاهری ظاهری، بلکه زیبایی درونی شخصیت یک فرد نیز هست. زیبایی درونی اغلب بر اساس ویژگی های شخصیتی اخلاقی یا با فضیلت توضیح داده می شود. اما اگر کسی زیبایی درونی را بر حسب ویژگی های شخصیتی که برای دوستی مهم است توضیح دهد، بهتر می تواند شهود پیشا نظری ما را به دست آورد.